Κάτοικοι & Ασχολίες

Εκείνη την εποχή ήταν συνεχής και αδιάκοπη η προσπάθεια και μεγάλος ο αγώνας κάθε αγροτικής οικογένειας να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερα είδη διατροφής, ένδυσης και ρουχισμού για να μπορέσει να θρέψει την πολυάριθμη φαμίλια του. Για την εξασφάλιση αυτών των αγαθών λειτουργούσε ένα ολοκληρωμένο σύστημα παραγωγής από την ίδια την οικογένεια, η οποία στηριζόταν στην οικιακή οικονομία. Η προσπάθεια κάθε αγρότη ήταν να αυξήσει την παραγωγή, κυρίως του σιταριού, ώστε να εξασφαλίσει το ψωμί της χρονιάς του.

Οι κάτοικοι ασκούσαν όλα τα επαγγέλματα. Ήταν γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αμπελουργοί, ελαιοπαραγωγοί, ορνιθοτρόφοι, τσαγκάρηδες, πεταλωτές, μαραγκοί, χασάπηδες, χτίστες, υφάντριες.

Έσπερναν στάρι , κριθάρι, βρώμη, καλαμπόκι, μπαμπάκι, λινάρι, βίκο και άλλα.

Φύτευαν λαχανικά, ντομάτες, πατάτες, καρπούζια, πεπόνια, μπάμιες και άλλα.

Κάθε οικογένεια είχε τα ζώα της: βόδια και αγελάδες, γαϊδούρια, άλογα, πρόβατα, κατσίκες, κότες, γουρούνια και κουνέλια.

Με αυτό τον τρόπο εξασφάλιζε όλα, όσα χρειάζονταν πολυάριθμη φαμίλια του και το σπίτι.

- Το κρέας, τα αυγά, το τυρί, τις μυτζήθρες και το γάλα.

- Το μαλλί για τα ρούχα, τα σεντόνια, τις κουβέρτες και τα κιλίμια.

- Το ζευγάρι για να οργώνει και να σπέρνει τα χωράφια.

- Τις μεταφορές όλων των προϊόντων.

Είχε τα γεωργικά εργαλεία.

- Για το όργωμα: αλέτρι, ζυγό, ζεύγλες, σβάρνα,

- Για το σκάψιμο: αξίνες, κασμά, ξινάρια

- Για το κόψιμο: κόσα, πριόνια, κλαδευτήρια, ψαλίδες, κασάρια, βατοκόφτες, μαχαίρια, μπαλτάδες.

- Για την αποθήκευση των προϊόντων είχαν: στάμνες, τζάρες, ντεπόζιτα

- Για μεταφορά του νερού χρησιμοποιούσαν πήλινες βίκες και σταμνιά.

Άλλα απαραίτητα εργαλεία και αντικείμενα.

- Για μεταφορές προϊόντων : τα καλάθια, τα πούργια, τα κοφίνια, τα ασκιά, τα σακιά, τα χαλάρια.

- Για βαριές μεταφορές και μετακινήσεις : Το κάρο, που το έσερναν τα βόδια ή τα γαϊδούρια ή τα άλογα.

Έτσι κάθε αγροτικό σπίτι ήταν μια ολόκληρη βιοτεχνία.

Υπήρχαν.

- Ο φούρνος για το ψήσιμο του ψωμιού και όλα τα αντικείμενα που χρειάζονταν για να ζυμώσουν. Η σκάφη, το κόσκινο( Κρησάρα), η πινακωτή, το φτυάρι, η μασιά, η πανιάρα, ο πλάστης και η καλαθούνα για να τοποθετούν τα ψωμιά σε ασφαλές σημείο, συνήθως την κρεμούσαν από την τράβα στο ταβάνι.

Ζύμωναν εφτά με οχτώ καρβέλια ψωμί, για να περάσουν μια βδομάδα, γιατί η διαδικασία ήταν χρονοβόρα. - Ο αργαλειός για τα υφαντά και τα ρούχα με όλα τα εξαρτήματα ( αντί, μιτάρια, σαΐτες, καλαμίδια, σβίγκα, ανέμη, ρόκα, μαγκάνι, λανάρια, ιδιάστρα.).

Οι μανάδες ήταν απαραίτητο να μάθουν τα κορίτσια από μικρά να ανάβουν φωτιά, να μαγειρεύουν, να ζυμώνουν, να φουρνίζουν, να φτιάχνουν γλυκά, μακαρόνια, χυλοπίτες, πίτες, να πλάθουν φύλλα. Να γνέθουν, να υφαίνουν, να κεντάνε, να κουβαλούν νερό από τη βρύση ή το πηγάδι, να πλένουν στη βρύση, να κάνουν μπάνιο στη σκάφη και να λούζουν τα μικρότερα αδέλφια, να σιδερώνουν (φυσικά σίδερο με κάρβουνα), να θερίζουν, να βοηθάνε στο μάζεμα των ελιών, στον τρύγο, στο μάζεμα των σύκων, των καλαμποκιών και να φροντίζουν το λαχανόκηπο. Τα κορίτσια έπρεπε να προετοιμαστούν για καλές μελλοντικές νοικοκυρές, ικανές να κρατήσουν το δικό τους νοικοκυριό τη δικής τους μελλοντική οικογένεια. Οι κοπέλες που ήξεραν να κάνουν αυτά ήταν περιζήτητες νύφες.